Εν μέσω πανδημίας στη Νέα Ιωνία στήθηκε μία τεράστια επιχείρηση στην πλατεία Σημηριώτη για να τοποθετηθεί ένα θεόρατο φυσικό έλατο. Η Δημοτική Αρχή έκρινε πως προέχει για μία ακόμη φορά το «φαίνεσθαι» από το «είναι». Εργαζόμενοι της Υπηρεσίας καθαριότητας υποχρεώθηκαν να σκάβουν τεράστιους λάκκους και να πασχίζουν να τοποθετήσουν για ώρες ένα φυσικό έλατο δυσθεώρητου ύψους, δέκα μέρες πριν τα Χριστούγεννα και σε μία πόλη που λόγω υγειονομικών συνθηκών ο κόσμος δεν κυκλοφορεί.
Το δέντρο είναι για μία ακόμη χρονιά δωρεά Τράπεζας που συνεργάζεται με το Δήμο Νέας Ιωνίας και αξιοποιείται επικοινωνιακά από τη Δήμαρχο, προκειμένου να καλύψει άλλες ουσιώδεις ανεπάρκειες, όπως η σημασία που έπρεπε να έχει δοθεί στην απολύμανση των δημόσιων χώρων και η αποφυγή συνωστισμού των εργαζόμενων του Δήμου, προκειμένου να προστατευθεί στο μέτρο του δυνατού η ζωή και η υγεία τους.
Την ίδια ώρα που η πόλη στολίζεται με …καθρεφτάκια για ιθαγενείς, η Δημοτική Αρχή φέρνει προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο έναν προϋπολογισμό μη έργων για το νέο έτος, που αφήνει την πόλη για μία ακόμη φορά σε συνθήκες Μεσαίωνα από πλευράς δομών, εκσυγχρονισμού και υποδομών.
Το δέντρο είναι μία ακόμη άχρηστη υπερβολή που αθροίζεται σε μία διοίκηση που δεν κατανοεί το ρητό “ουκ εν τω πολλώ το εύ, αλλά εν τω εύ τω μέγα”